Hoogeveen: Stadsrand

• Na spoorwegovergang en brug langs rood-witte paaltjes, asfaltweg LA.
• Na 50 m bij elektriciteitskast (onduidelijk) gravelpaadje aan linkerhand. Paadje volgt gekanaliseerde Oude Diep.
• Eventueel kun je in plaats van het gravelpaadje de asfaltweg blijven volgen tot 3.
• Paadje eindigt bij asfaltweg.

Meteen aan het begin loop je al een stuk langs het Oude Diep. Tegen het eind van de vorige eeuw was het Oude Diep zo’n beetje van de kaart verdwenen door ruilverkavelingen en een steeds veeleisender landbouw. Er lag een afwateringskanaaltje waar eens een kronkelende beek gelopen had. Moeten we ons hierbij neerleggen, vroeg en we ons bij Het Drentse Landschap af. Welke kansen heeft de natuur in het Oude Diep-gebied? In 1992 verscheen Een Nieuwe Kijk op het Oude Diep. De conclusie was dat je het Oude Diep beslist nog niet mocht afschrijven en dat als de beek zijn natuurlijke karakter zou terugkrijgen, er een waardevol nieuw beekdal kon ontstaan.

In samenwerking met waterschap, provincie en gemeenten realiseerde Het Drentse Landschap tussen 1996 en 2006 zeven natuurontwikkelingsprojecten om het Oude Diep zoveel mogelijk in oude luister te herstellen. Aan het eind van de wandeling kom je in de Pesserma langs een van die projecten.

• Bij haakse bocht asfaltweg graspad RD om plas heen.
• Pad blijft na haakse bocht langs water lopen.

Ongeveer op het moment dat Het Drentse Landschap met haar Nieuwe Kijk kwam, besloot de gemeente Hoogeveen in het beekdal een bedrijventerrein aan te leggen om de logistieke sector langs de A28 mooie ‘zichtlocaties’ te bieden… Als je hier in het voorjaar loopt, bewijzen duizenden orchideeën onder de reclamezuil dat de natuur zich niet zomaar gewonnen geeft. Ondanks alle menselijke bedrijvigheid komt er nog steeds kwelwater omhoog in het voormalige beekdal.

• Einde pad fietspad RA en einde fietspad LA.
• Weg oversteken naar fietspad.
• Bij verkeerslichten fietspad LA, Toldijk.

• Na bord 'Einde Hoogeveen' klein paadje LA tussen eikenbomen.
• Einde paadje RA.
• Einde asfaltweggetje bij slagboom even RA en meteen laan LA.

Via een smal paadje kom je in het Spaarbankbos. Sinds 2013 is Het Drentse Landschap eigenaar van dit prachtige wandelbos dat de Spaarbank Hoogeveen rond 1900 aanlegde. Deels was het een belegging in de houtteelt, maar ook gunde de bank zijn spaarders de ontspanning van een mooie boswandeling. Door de jaren heen is het  Spaarbankbos  een ‘volwassen’ bos geworden met een rijke ondergroei. Oude hoge naaldbomen en loofbomen wisselen af met veel jongere exemplaren.

• Bij verharde weg RD.
• Eerste bruggetje LA en na tweede bruggetje laan RA. Doorlopen tot einde lange laan.
• Einde laan RA.
• Bij doorgaande weg fietspad LA.

• Ter hoogte van school bij hekjes RA weg oversteken.
• Asfaltweggetje langs huis en school volgen.
• Na bocht in weg rond schuur RD richting zwarte paal met twee witte banden lopen en daar smal pad nemen.

• Na twee hekjes op heideveld ‘konijnenpaadje’ RD volgen naar tegenover gelegen bosrand.
• Bij bosrand paadje rechts aanhouden richting grens bos en akker.
• Einde heideveld links aanhouden.
• Via brede planken het paadje langs gaas vervolgen.
• Einde paadje via brede planken verharde weg RA.

Eenmaal uit het stukje rommelige natuur waar de ontginning aan voorbij gegaan is, loop je over de Kerkweg langs een rij veehouderij-bedrijven die de bijnaam Klein Brabant gekregen heeft. Het resultaat van een vooruitgangsgeloof waar de lokale overheid indertijd alle ruimte voor bood. Een aantal van de bedrijven is inmiddels al weer gestopt. Hopelijk komt er in de toekomst een ecologische verbinding tot stand tussen het Spaarbankbos en de  Boerenveensche Plassen . Hier en daar is de afstand tussen beide terreinen slechts 250 meter.

• Na boerderijen klinkerweggetje RD (Kerkweg) vervolgen.
• Hier kun je evt. LA een stukje de weg Oosterring oplopen. Na 100 meter RA door klaphekje. Dit is een van de weinige paden die een eind het heidegebied van de Boerenveensche Plassen inlopen.
• Neem dezelfde weg terug.

Een klinkerweggetje brengt je langs de Boerenveensche Plassen. Het weggetje wordt Dooddijk genoemd. Via dit smalle dijkje door het kletsnatte veld brachten de inwoners van Stuifzand hun doden naar het kerkhof in Pesse. Halverwege de jaren tachtig waren de Boerenveensche Plassen deels in gebruik als landbouwgrond en werd het gebied met diepe sloten ontwaterd. Het Drentse Landschap heeft er alles aan gedaan om de oorspronkelijke toestand terug te brengen. Zoals je zult zien, doen de Boerenveensche Plassen nu hun naam ‘plassen’ gelukkig weer alle eer aan.

Omdat het er zo nat is, zijn de Boerenveensche Plassen nauwelijks toegankelijk en kan de natuur volop van de rust profiteren. Vooral watervogels hebben het gebied ontdekt. Zo vindt de watersnip er zijn broedbiotoop. Je ziet er zelfs kokmeeuwen die je vroeger in elk ‘meeuwenveen’ zag, maar die tegenwoordig in Drenthe zeldzaamheid zijn.

• Einde Boerenveensche Plassen na spoorwegovergang doorgaande weg oversteken naar klinkerweg, Secteweg.
• Na brug Oude Diep op T-splitsing RA.

Op de Secteweg kom je voor de tweede keer over het Oude Diep, deze keer het ‘nieuwe’ Oude Diep. Links van de brug ligt de Oostermaat, rechts de Pesserma waar je een stukje over de kade langs gaat lopen.

• In haakse bocht klinkerweg zandweg RD. De zandweg langs sloot en houtwal blijven volgen.

• Einde houtwal bij KP 36 rechts omhoog kade op.
• Kade maakt haakse bocht naar rechts.

Eigenlijk moet je de Pesserma als een soort badkuip zien. Om te voorkomen dat de nieuwbouw aan de westkant van Hoogeveen met wateroverlast te maken krijgt, is de Pesserma zo ingericht dat het gebied helemaal vol water kan lopen. Via een nieuwe slenk stroomt het water van het Oude Diep dan de Pesserma in. Tijdelijk kan het gebied zo’n 90.000 kubieke meter water bergen. De Pesserma ontwikkelt zich tot een open en kletsnat weidevogelgebied. De afgelopen tijd hebben bijzondere broedvogels als blauwborst, roodborsttapuit en sprinkhaanzanger al hun opwachting in het gebied gemaakt.

• Einde kade pad LA. Pad volgt Oude Diep.
• Einde pad bij bruggetje naar boerderij asfaltweggetje LA.

Jac. P. Thijsse begon in 1903 zijn fameuze album Het Vogeljaar met de huismus, omdat deze luid tsjilpende kwajongens in de heg voor velen de eerste ‘natuurervaring’ waren en nog steeds zijn. Ooit waren er mussen in overvloed Thijsse schreef: ‘Er zijn een heleboel mensen die het niet spijten zou, als hun aantal opeens tot de helft gereduceerd werd, en ik vrees dat wij hun dat niet kwalijk mogen nemen.’

Meer dan een eeuw later is de uitspraak helaas werkelijkheid geworden. De huismus is op de Rode lijst terechtgekomen, omdat de aantallen sinds 1975 ongeveer zijn gehalveerd… Thijsse schreef destijds: ‘Waar geen mensen wonen, zijn ook geen mussen!’ Mag je het ook zo zeggen: ‘Waar mensen wonen, moeten toch ook mussen kunnen blijven wonen!’ Wil je de huismus helpen...  KLIK DAN HIER.