Landgoed Vossenberg

• Blijf het pad langs het kanaal volgen.

Hadden de ontginners er indertijd alles aan gedaan om de oneffenheden in het terrein glad te strijken, Het Drentse Landschap deed haar uiterste best om de natte laagten en hoge koppen in het landschap terug te krijgen. Sinds de herinrichting van het terrein is de vogelrijkdom sterk toegenomen. In de winter bivakkeren er watervogels uit Noord-Europa: kuifeenden, smienten en grote zaagbekken. De groenpootruiters, witgatjes en oeverlopers gebruiken de waterkanten graag op hun doorreis. In de zomer vind je opvallende zomergasten als grote zilverreigers en lepelaars. Al jaren broeden er enkele paartjes Canadese ganzen. De laatste jaren zijn er andere ganzensoorten bijgekomen zoals nijlgans, grauwe gans, Indische gans en brandgans. 

Langs de oevers is een heel bijzondere plantengroei op gang gekomen met veel pilvaren, drijvende waterweegbree en moerashertshooi.

In het Reigerveen zijn de afgelopen jaren tal van bijzondere planten opgedoken. Zo groeien er in de loop van het voorjaar grote ‘vlotten’ met sierlijke witte bloemetjes op het water drijven. De plant heet Drijvende waterweegbree. 

De soort staat op de Rode lijst met bedreigde soorten en kwam tot voor kort in Drenthe op een beperkt aantal kleine groeiplaatsen voor. In het Reigerveen dook de plant enkele jaren geleden voor het eerst op. Deze liefhebber van schoon en voedselarm water heeft zich hier zo sterk uitgebreid dat het Reigerveen de grootste groeiplek van de soort in Nederland geworden is.

Na de Tweede Wereldoorlog verkocht de maatschappij landhuis en een groot deel van het landgoed aan de Twentse textielfabrikant Doedens B.H. Bruining ten Cate. Vanaf 1974 is het landgoed grotendeels in het bezit van Het Drentse Landschap. Op dit moment bezit de stichting er zo’n 450 hectare. Slechts twee van de oorspronkelijke 11 boerderijen maken nog deel uit van het landgoed. Een nazaat van de familie Bruining ten Cate huurt het landhuis van Het Drentse Landschap. 

• Blijf ook hier het pad langs het kanaal volgen. 
• U komt langs de plaats waar het VAM-kanaal op het Linthorst-Homankanaal uitkomt. Een historische plek om bij stil te staan. 

Achter het huis ligt de prehistorische grafheuvel die het landgoed zijn naam gaf. Stelt u zich de heuvel voor op een kaal heideveld zo ver het oog reikt en u begrijpt waarom men het in Wijster over de Vossenberg had. De Vossenberg was één van de vele grafheuvels in de buurt. De grafheuvels die hier onder-zocht zijn, dateren van 2000 tot 1000 v.Chr. 

Vrijwel onmiddellijk begon Landmaatschappij Drenthe een succesvolle lobby om de Provincie Drenthe ervan te overtuigen dat het voor de economische ontwikkeling van Midden-Drenthe van groot belang was dat er een scheepvaart-verbinding tussen de Beilervaart en de Verlengde Hoogeveensche Vaart zou komen. Het zestien kilometer lange Linthorst-Homan-kanaal werd vrijwel geheel met de schop gegraven door zo’n 500 werkloze veen-arbeiders uit Emmen en omgeving die door de week in grote keten op het veld gehuisvest waren. Na ruim drie jaar graven ging het kanaal in 1926 open. Het Linthorst-Homankanaal was één van de wapens die de Provincie eind jaren twintig van de vorige eeuw met succes in stelling bracht om de Vuil Afvoer Maatschappij (VAM) naar Drenthe te lokken. In 1931 werd het drie kilometer lange VAM-kanaal gegraven van het Linthorst-Homankanaal naar de VAM. Jarenlang voeren schepen met compost door het kanaal voornamelijk richting Zuidoost-Drenthe. 

• Voorbij het bruggetje over het gereconstrueerde Oude Diep linksaf de zandweg in. 

In het kader van het Oude Diep-project in de jaren negentig kon de bovenloop van de beek grondig aangepakt worden en doorsnijdt het Oude Diep het Linthorst-Homankanaal in plaats van erop dood te lopen (punt 4). Jammer genoeg moet er verderop richting Drijber vanwege de landbouw nog een laag waterpeil worden aangehouden. Na de bocht ziet u rechts van het bruggetje het stuwtje, dat daar verantwoordelijk voor is. 

• De zandweg komt uit bij de weg Wijster-Bruntinge. Daar gaat u linksaf. 

Landgoed Vossenberg vormt de waterscheiding tussen het beekdalsysteem van het Oude Diep en dat van de Beilerstroom. Lopend langs de verharde weg ziet u aan de rechter-kant het beekdalletje de Eekmaten. Het is het begin van de Zuidelijke St Niklaas-beek die richting Beilerstroom loopt. Links van de weg zorgt een stuwtje ervoor dat het water in het Reigerveen blijft. Maakt u deze wandeling aan het eind van het voorjaar, ga dan na de wandeling even langs de weg Eekmaten. Sommige groenlandjes kleuren in die tijd paars van de orchideeën (foto). En dan te bedenken dat hier 15 jaar geleden nog maïs stond! 

• Neem aan de overkant van de weg voorbij de Evelinehoeve het bospad rechtsaf bij de pilaartjes van veldkeitjes. 

• Ga het eerste pad rechtsaf. Het pad maakt bij een weiland een bocht naar links. 

• Ga aan het eind van het pad rechtsaf. 

U loopt door wat men vroeger de Kwekerij noemde. Hier werden uit zaad allerlei boomsoorten gekweekt. Proefondervindelijk bepaalde men dan welke soorten het hier goed deden. Behalve eiken en beuken ziet u er fraaie exemplaren van Amerikaanse eik, fijnspar, douglasspar, zilverspar en schijn-cypres. Het beheer van Het Drentse Landschap zorgt ervoor dat de bomenakker van weleer een bos wordt dat zich op een natuurlijke manier kan verjongen.

• Het pad leidt naar een doorgang in het raster dat u op het Hamveld brengt.
• Voorbij het ven op het einde van het veld neemt u het pad linksaf. 

Vanaf hier volgt u een oudere paaltjesroute in omgekeerde richting. Volg dus de achterkant van de paaltjes met paarse koppen. Het pad over het veld is niet altijd even goed herkenbaar.  Het voert rechts om het ven heen en daarna schuin het veld over naar een oud boerenweggetje dat u terugbrengt naar het kanaal. Op het Hamveld waan je je terug in de tijd vóór Landgoed Vossenberg ongeveer een eeuw geleden gesticht werd en het hele gebied bedekt was met vennen, heideveldjes en bosstruwelen. Een groot deel van het Hamveld is overigens ook nieuwe natuur, want het werd indertijd ontgonnen tot landbouwgrond. Het Drentse Landschap heeft het weer ingericht als natuurgebied. In dat opzicht kun je het vergelijken met het Reigerveen, zij het dat het Hamveld een aantal jaren voorsprong heeft. Een belangrijke bijdrage aan de natuur-ontwikkeling wordt geleverd door de groep Schotse hooglanders die het Hamveld het jaar rond begrazen.